Kierowcy nie mogą odliczać diet z tytułu delegacji

Przedsiębiorcy, który świadczy usługi w zakresie transportu samochodowego nie przysługuje prawo zaliczenia w koszty uzyskania przychodów diet z tytułu delegacji.

Izba Skarbowa w Olsztynie rozstrzygnęła zasady rozliczania diet służbowych przez kierowców - podała Gazeta Prawna.

Organ podatkowy nie zgodził się z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów, diet z tytułu podróży służbowej krajowej i zagranicznej, odbytej przez podatnika, który świadczy usługi kierowcy, prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.; zwana ustawą o PIT) kosztami uzyskania przychodów są wszystkie koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Według art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o PIT za koszty nie uważa się diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą oraz osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet, które przysługują pracownikom, określoną w odrębnych przepisach.

Według kodeksu pracy, podróż służbowa to wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego. Jednak zadanie musi być wykonywane w ramach prowadzonej działalności i realizowane poza miejscowością, gdzie znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem wykonywania zadań zleconych.

Usługi transportowe ze względu na swój charakter nie są wykonywane w stałym miejscu. Wyjazdy poza siedzibę przedsiębiorcy związane są ze świadczeniem tego rodzaju usług i należy uznać je za czynności, które stanowią przedmiot prowadzonej działalności. Dlatego też czynności te nie wiążą się z odbywaniem podróży służbowej.

Prowadząc samochody na trasach polskich i zagranicznych, przedsiębiorca świadczy usługi na rzecz firm, które stanowią przedmiot działalności gospodarczej. Przemieszczanie się w celu ich realizacji nie może być traktowane jako podróż służbowa.

Kierowcy, którzy wyjeżdżają z miejsca stałego postoju nie rozpoczynają podróży służbowej, a jedynie wykonanie usługi transportowej. W innym przypadku praca kierowcy polegałaby jedynie na ciągłym odbywaniu podróży służbowych.

Podatnik, stale podróżujący w ramach wykonywanych usług transportowych, nie odbywa podróży służbowych. Dlatego też nie ma żadnych podstaw do zaliczenia diet za czas podróży do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacji prawa podatkowego dokonała Izba Skarbowa w Olsztynie, ośrodek zamiejscowy w Elblągu 11 grudnia 2006 roku (nr PDF/E/4117-1-147/06).