Wawel: wystawiono dwie relikwie świętego Stanisława

W Katedrze Wawelskiej wystawione zostały dwa relikwiarze św. Stanisława - krakowski i wileński. Jest to pierwsze takie wydarzenie w historii, kiedy obydwa relikwiarze stanęły obok siebie, tuż przy grobie świętego.

Wystawione relikwiarze mają kształt przedramienia skierowanego ku górze. Wewnątrz, za szkłem znajdują się części kości przedramienia św. Stanisława. Relikwiarz z Wilna ma ponad 40 cm wysokości, krakowski jest nieco wyższy - ma ok. 50 cm. "Relikwiarz wileński pochodzi z samego początku XVI w. Nie wiemy, gdzie dokładnie powstał. To wspaniałe dzieło późnogotyckiej sztuki złotniczej jest właściwie rzeźbą w srebrze. Krakowski jest młodszy o kilkanaście lat. Nie wiemy, czy są to kości tego samego przedramienia św. Stanisława, ale wszystko wskazuje na to, że pobrano je jednocześnie" - poinformował PAP Dariusz Nowacki z Zamku Królewskiego na Wawelu.
Relikwiarz wileński będzie w Polsce krótko - wraz z innymi kosztownościami skarbca Katedry w Wilnie. Od połowy października do połowy stycznia będzie go można oglądać, wraz z innymi zabytkami z Litwy, na Zamku Wawelskim, na wystawie "Skarbiec katedry wileńskiej". Wcześniej wystawiano je w Warszawie.

Relikwiarz z relikwiami św. Stanisława jest najstarszym zabytkiem w skarbcu wileńskim. Relikwia świętego została sprowadzona z Krakowa do katedry w Wilnie imienia św. Stanisława, najprawdopodobniej w 1503 r. Skarbiec katedry wileńskiej jest bezcenną kolekcją 270 zabytków - złotych i srebrnych kielichów mszalnych, monstrancji, relikwiarzy oraz innych przedmiotów liturgicznych z okresu XIV-XX w. W Polsce wystawionych jest ponad 100 przedmiotów z tego skarbca. W 1939 r., w obliczu wojny, część skarbca została ukryta, w tym również relikwiarz św. Stanisława. Po wojnie rozpoczęto poszukiwania kosztowności, przez wiele lat bezskutecznie. Zagadka skarbca katedralnego została wyjaśniona dopiero w 1985 r., kiedy w czasie modernizacji katedry (w czasach ZSRR pełniła funkcję galerii i sali koncertowej) natrafiono na skrytkę w murze. Przez kolejne 15 lat odkrycie to trzymano w tajemnicy. W pierwszych latach przede wszystkim dlatego, że Litwa nadal znajdowała się w kręgu oddziaływania władz sowieckich i nie było pewności, co stanie się ze skarbcem, gdy dowie się o nim Moskwa. Szerokiej publiczności litewskiej kosztowności skarbca katedry wileńskiej są udostępniane do oglądania dopiero od 2006 r.

Święty Stanisław Szczepanowski, urodził się około 1030 r. w Szczepanowie w Małopolsce. W 1060 r. otrzymał święcenia kapłańskie, a w dwanaście lat później został biskupem krakowskim. W wyniku konfliktu z królem Bolesławem Śmiałym, w 1079 r. został zabity. Cześć historyków twierdzi, że św. Stanisław został skazany na śmierć w procesie sądowym. Inna wersja mówi o tym, że biskupa zabito, gdy celebrował mszę w krakowskim kościele na Skałce. Faktem jest, że poćwiartowane szczątki ciała męczennika przeniesiono dziesięć lat później do Katedry Wawelskiej, gdzie spoczywają do dziś. Biskup Stanisław był pierwszym Polakiem, który został świętym. Jest patronem Polski, pięciu polskich archidiecezji oraz pięciu diecezji. Jego wezwanie noszą m.in. katedry w Wilnie oraz na na Wawelu. W ikonografii św. Stanisław jest przedstawiany w stroju pontyfikalnym z pastorałem. Atrybutami świętego są: palma męczeńska, miecz, a u stóp - wskrzeszony rycerz Piotrowina.