Czy przyjmowanie uchodźców opłaci się branży?

Urząd ds. Cudzoziemców prowadzi badania potencjalnych miejsc, do których mogliby trafić tzw. uchodźcy.

Jak podaje serwis Nasze Miasto, Hotel Olimpia z Rybnika odrzucił propozycję przyjęcia grupy 150 rzekomych uchodźców. O całej sprawie można przeczytać pod adresem rybnik.naszemiasto.pl

W artykule podano warunki finansowe, jakie oferował Urząd. Kwota 350 tys. zł może robić wrażenie, ale jeśli dodamy, że jest to kwota za przyjęcie 150 migrantów na 3 miesiące wrażenie nieco słabnie. Zatem oferowana kwota w przeliczeniu na 1 osobę to niecałe 780 zł miesięcznie, czyli około 25 zł dziennie. Te sumy są już zdecydowanie mniej imponujące.

Od dawna wiadomo, że Polska zobowiązała się do przyjęcia 7000 uchodźców z Syrii. W naszych ośrodkach lokujemy osoby, które proszą akurat o nadanie statusu uchodźcy. I nie prowadzimy podziału, że tu jest ośrodek dla muzułmanów, tu dla chrześcijan, tu dla Rosjan i dla Syryjczyków. To są osoby, które proszą o schronienie. Ze względu na to, że Polska rozpatruje ten wniosek, musi w czasie procedury zapewnić im opiekę - mówiła cytowana przez Nasze Miasto Ewa Piechota, rzecznik prasowy Urzędu ds. Cudzoziemców.

W wyniku przetargu ma przyjęcie grup uchodźców zorganizowanych przez Urząd ds. Uchodźców wyłoniono ośrodki chętne do przyjęcia napływających przybyszów. Pod tekstem znajdziecie wyniki ogłoszone przez Urząd.

Warto wspomnieć także o stratach jakie może ponieść cała lokalna branża turystyczna, w przypadku utworzenia ośrodków dla tzw uchodźców na atrakcyjnych turystycznie terenach. Może najmniej będzie to odczuwalne w przypadku Warszawy, która jest dużym miastem, centrum turystycznym i biznesowym. Tutaj kilkuset uchodźców w dwumilionowym mieście nie powinno nikogo odstraszać.

Nieco inaczej wygląda sprawa w mniejszych miejscowościach. Niedawno o protestach w Piwnicznej pisała Gazeta Krakowska www.gazetakrakowska.pl. Utworzenie ośrodka dla oczekujących na zakończenie procedur imigracyjnych uchodźców na takim terenie może spowodować spadek liczby przyjeżdżających turystów, co z kolei negatywnie odbije się na sytuacji finansowej okolicznych hoteli czy pensjonatów. W świetle np. wydarzeń do których doszło w Sylwestra w Kolonii, niewiele osób zdecyduje się zapewne na spędzanie wolnego czasu, w miejscach, w których zakwaterowano potencjalnie niebezpiecznych przybyszów.

Jeśli chodzi o bezpieczeństwo to duże wątpliwości wzbudzał fragment specyfikacji przetargowej, dotyczący monitoringu w obiektach. Zainstalowanie dodatkowego wyposażenia ośrodka, nie wskazanego w umowie na zakwaterowanie i wyżywienie cudzoziemców, w postaci monitoringu audiowizualnego umożliwiającego podgląd i/lub rejestrację obrazu i/lub dźwięku wymaga pisemnej zgody Zamawiającego. W przypadku, gdy na terenie ośrodka w chwili złożenia oferty zamontowany jest monitoring Wykonawca zobowiązany jest wyłączyć jego funkcjonowanie od dnia obowiązywania umowy do czasu uzyskania zgody na jego funkcjonowanie od Zamawiającego. Wykonawca wraz z ofertą złoży oświadczenie o braku monitoringu wizyjnego na terenie oferowanego obiektu lub o jego całkowitym wyłączeniu do czasu uzyskania ww. zgody Zamawiającego.

Monitoring w hotelach czy też innych obiektach noclegowych jest tyleż częstym co pożytecznym urządzeniem. Pozwala na zwiększenie bezpieczeństwa gości a także ustalenie sprawców ewentualnych zniszczeń. Konieczność uzyskania zgody (co może, ale nie musi nastąpić) na jego zamontowanie lub włączenie z pewnością nie posłuży interesom właścicieli obiektów.

Jak się okazuje, poszukiwania miejsc chętnych do przyjęcia migrantów dalej trwają. Pytanie o bilans zysków i strat z tym związanych nadal pozostaje aktualne. Trudno się dziwić niepokojowi ludzi związanemu zarówno z informacjami o licznych przestępstwach dokonywanych przez arabskich migrantów, jak i przede wszystkim, z doniesieniami dotyczącymi tuszowania tychże przestępstw przez zachodnie służby i cenzurowaniu informacji o nich przez tamtejsze media. Niewyciąganie konsekwencji wobec takich zachowań prowadzi do poczucia bezkarności nie szanujących praw gospodarza przybyszów, jak i narastającego gniewu ze strony mieszkańców, którzy nie bez podstaw czują się dyskryminowani we własnym kraju.