Sąd Apelacyjny zmienił niekorzystny dla pasażerów wyrok

Niedawno pisaliśmy o wyroku, w którym sąd uznał, iż cesja wierzytelności dotyczącej roszczenia za opóźniony lot jest nieskuteczna. Apelację od podobnego wyroku rozpatrywał Sąd Okręgowy w Warszawie.

O wyżej wymienionym orzeczeniu pisaliśmy w artykule Wyrok sądu może utrudnić życie firmom zajmującym się odszkodowaniami za opóźnione loty

Sąd odwoławczy nie podzielił rozważań sądu I instancji w zakresie, w jakim doprowadziły one do wniosku, że cesja wierzytelności pasażerów opóźnionego lotu, ze względu na szczególny charakter tych roszczeń była niedopuszczalna, w konsekwencji czego powód miałby nie posiadać czynnej legitymacji procesowej.

W pierwszej kolejności, nie można się zgodzić ze stanowiskiem, że odszkodowanie przysługujące pasażerom rejsów opóźnionych jest prawem osobistym, ściśle związanym z osobą pasażera i ma charakter zadośćuczynienia, do którego mają zastosowanie przepisy art. 448 i 449 k.c. - a co za tym idzie nie mogą zostać zbyte, chyba że są już wymagalne i że zostały uznane na piśmie albo przyznane prawomocnym orzeczeniem, z czym bez wątpienia nie mamy miejsca w niniejszej sprawie. Chybiony jest również argument, że odszkodowanie to nie może być przedmiotem cesji ze względu na treść przepisu art. 509 § 1 k.c., albowiem przelew taki sprzeciwia się właściwości zobowiązania - można przeczytać w uzasadnieniu wyroku o sygnaturze V Ca 3205/18. Z jego uzasadnieniem można zapoznać się pod adresem www.orzeczenia.ms.gov.pl

Zdaniem sądu odwoławczego odszkodowanie wywodzone z rozporządzenia nr 261/04 nie jest odszkodowaniem mającym charakter zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych. Jest to bowiem świadczenie, którego celem i funkcją jest ryczałtowe zniwelowanie szkody powstałej w wyniku nieprawidłowego (nienależytego) wykonania umowy przewozu lotniczego, zawartej między pasażerem, a przewoźnikiem, poniesionej przez pasażera w związku z odwołaniem/opóźnieniem lotu. Sąd wskazał, że szkoda pasażera polega zarówno na straconym czasie i innych niedogodnościach związanych z opóźnieniem lotu - co istotnie stanowi szkodę niemajątkową, niemniej może mieć również charakter szkody majątkowej. Rzecz jednak w tym, że odszkodowanie to ma na celu naprawienie szkody bez konieczności wykazywania zarówno jej rozmiarów, pozostających w normalnym związku przyczynowym z opóźnieniem/odwołaniem loty, jak też jej charakteru: majątkowego czy też niemajątkowego. Ponadto, wysokość tego roszczenia jest stała, nie jest uwarunkowana cechami osobistymi uprawnionego pasażera, w tym nie ma związku z poziomem nieusatysfakcjonowania konkretnej osoby świadczoną usługą.

W ocenie sądu, można twierdzić, że odszkodowanie dochodzone na podstawie rozporządzenia nr 261/04 ma charakter mieszany - co oznacza, że zawiera w sobie ryczałtowe naprawienie zarówno szkody majątkowej, jak również krzywdy, wyrządzonej faktem opóźnienia bądź odwołania lotu. Strata czasu wiązać się może zarówno z dolegliwością w sferze czysto emocjonalnej, jak również z uszczerbkiem majątkowym, zarówno w postaci straty rzeczywistej, np. opłaconej doby hotelowej, niewykorzystania w całości opłaconej usługi turystycznej, kosztów parkowania samochodu, kosztów niewykorzystanego biletu na dalszą podróż, kosztów przechowywania, czy też w postaci utraconych korzyści, np. utraconego zarobku.

Sąd zmienił skarżony wyrok, w ten sposób, że każdemu z powodów przyznał odszkodowanie w wysokości 400 euro, zgodnie z rozporządzeniem 261/04.