Turew: powstało muzeum gorzelnictwa

Dokumenty, przyrządy i maszyny związane z historią gorzelnictwa można obejrzeć w muzeum powstałym w gorzelni w Turwi. Większość eksponatów pochodzi z innych funkcjonujących albo już upadłych wielkopolskich gorzelni. Ciekawostką muzeum jest zestaw areometrów wyprodukowanych w Rotterdamie w 1863 roku. Służyły one do określania gęstości zacieru. Przed budynkiem gorzelni można zobaczyć m.in. stuletnie pompy parowe do zacieru i kocioł parowy z początku XX w.

Budynek muzeum mieści się na terenie funkcjonującej od 1918 roku Gorzelni Turew. Na jego wystawę składają się m.in.: pompy, wodowskazy, aparaty destylacyjne, stągwie, cedzidła do zacierów, alkoholomierze, liczniki spirytusu i elementy kadzi fermentacyjnych. Kierownikiem zakładu jest Grzegorz Konieczny, który zdobywał eksponaty w innych gorzelniach, zakupił bądź dostał w prezencie. Zbiory są gromadzone od kilku lat. Jak wyjaśnił Konieczny, w wielu nieczynnych gorzelniach lub w zakładach, w których były urządzenia, i nadawały się na złom zostały one odsprzedane zbieraczom metali i utracone. Udało się za to ochronić sporo fachowych wydawnictw i dokumentów. Jak stwierdził G. Konieczny - "Najcenniejszymi dokumentami w naszych zbiorach są księgi produkcyjne pobliskiej Gorzelni Gola z lat trzydziestych ubiegłego wieku. Naszym białym krukiem jest także unikatowe wydanie podręcznika Gorzelnictwo prof. Tadeusza Chrząszcza - pioniera polskiego gorzelnictwa". Muzeum posiada również książki dozoru, które dokumentowały przebieg pracy eksponowanego na zewnątrz kotła. Pierwszych wpisów w książce dokonywały urzędy dozoru technicznego po niemiecku, a po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku - po polsku.

Turew jest znana jako dawna rezydencja rodu Chłapowskich, w tym gen. Dezyderego Chłapowskiego, bohatera powstania listopadowego a także działacza gospodarczego. Gorzelnia Turew wyrabia spirytus z żyta, a jego roczna produkcja przekracza 1 mln litrów 100 proc. spirytusu.