Gazeta poleca turystom brzegi Loary

Zdaniem Marka Rapackiego Loara paręset kilometrów od ujścia nieco przypomina Wisłę, a liczne zamki i pałace nad nią należą do głównych atrakcji turystycznych Francji. Rzadziej natomiast mówi się o innych wspaniałościach tych okolic - budowlach sakralnych, wśród których króluje ocalałe z dziejowych burz średniowieczne opactwo Fontevraud - największy taki obiekt we Francji, położony na niewysokim wzgórzu, stanowiący zespół klasztornych gmachów z wyróżniającą się stylem romańską bazyliką.

Autor na łamach Gazety Wyborczej przedstawia tą bazylikę najbardziej pieczołowicie:
"Długa na 90 m, szeroka tylko na 16, ale przecięta ogromnym transeptem. Kapitele kolumn zdobią misternie rzeźbione sceny biblijne i z dziejów Andegawenii, zachowały się też fragmenty fresków z postaciami andegaweńskich książąt. Wszystko to jeszcze niezbyt znane szerokiemu światu, prastare, ale prawie nowe, bo dopiero niedawno zostało pieczołowicie odrestaurowane. Największa niespodzianka czeka w głębi nawy przy transepcie: cztery gotyckie, rzeźbione sarkofagi - trzy kamienne, jeden drewniany - z przełomu XII i XIII w. Przedstawiają - w pozycji leżącej - pierwszego króla Anglii z dynastii Plantagenetów Henryka II, jego światłą żonę, sławioną przez trubadurów Alienor (Eleonorę) Akwitańską, ich syna Ryszarda Lwie Serce i Izabellę, małżonkę drugiego syna - Jana bez Ziemi. Dlaczego tutaj, na francuskiej wsi, a nie w Anglii? Bo Plantageneci byli dynastią francuską i rozciągająca się wokół niedalekiego Angers Andegawenia (czyli Anjou) należała do nich, zanim objęli tron po drugiej stronie kanału La Manche (na początku XIII w. ziemia ta stanie się lennem francuskich Kapetyngów). Z Fontevraud Plantageneci związali się w sposób szczególny: byli dobroczyńcami opactwa, tu składali swoje śluby, stąd wyruszali na wyprawy wojenne i tu spoczęli na wieki. Konserwatorom udało się odtworzyć pierwotne kolory rzeźb (na podstawie zachowanych resztek). Szaty królów są więc niebieskie i różowe, zagłówki białe, katafalki w różnych barwach, a ten należący do Izabelli zdobią kapetyńskie lilie"

Opisuje również historię opactwa, któa sięga 1101 r. gdy założył ją pustelnik, Robert z Arbrissel. Asceta który wg snutych opowieści np. "układał się do snu wśród atrakcyjnych kobiet - pokazywał, jak się panuje nad zmysłami, i dawał przykład innym". Nazwa opactwa pochodzi od położonego w pobliżu źródła, do którego wędrował pustelnik z uczniami po łacinie "fons ebraldi - stąd później Fontevraud". Klasztor zaistniał jako koedukacyjny, wg reguły benedyktyńskiej zakonnice i zakonnicy mieszkali w oddzielnych budynkach.

Opowiada o cudownych wnętrzach obiektu - O zawrót głowy przyprawia mnogość sal: dormitoria (czyli sypialnie mnichów), lektoria (w których przepisywano i zdobiono stare inkunabuły), ogromny kapitularz (sala posiedzeń braci i sióstr skupionych wokół matki przeoryszy) i jeszcze większy refektarz (jadalnia), tak wysoki, że w czasach, gdy Fontevraud zamieniono na zakład karny, podzielono go na parę pięter, na których mieściły się liczne cele więzienne. - Mówi również o zachowanych do dziś rzeźbionych portalach, obramieniach okennic, detalach herbowych i motywach roślinnych sięgających XII w. Nie pomija zachowanych w romańsko-gotyckim klasztorze św. Łazarza śladach najstarszych w całym kompleksie dekoracyjnych malowideł z XIII w. oraz 3 wirydarzy (dwa w głównym korpusie, jeden u św. Łazarza) - wewnętrznych dziedzińców z podcieniami ze wszystkich czterech stron, staranie utrzymaną zielenią i fontanną w środku. Z jego artykułu można dowiedzieć się również o jednym z największych dziwów - dobrze zachowanej romańskiej kuchnia w osobnej baszcie wysokiej na 27 m, w której mieści się 8 palenisk z 21 otworami.

Dzięki pracom restauratorskim, które ruszyły w pierwszych latach XX, Fontevraud znalazło się na liście Kulturalnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO (rok 2000).

Aktualnie urządzono w opactwie centrum kultury (z infrastrukturą turystyczną), goście z Europy i swiata przyciągają turystów organizując wystawy, imprezy, seminaria, koncerty dawnej muzyki, widowiska typu światło i dźwięk. "Do połowy września można oglądać lotnicze zdjęcia opactwa, które pokazują jego potęgę i wyjawiają zamysły budowniczych niedostrzegalne z innej perspektywy"

Informacje dodatkowe, potrzebne zwiedzającym:
- obiekt czynny jest przez całe lato do 30 września w godz. 9-18.30, w październiku 10-18,
- w okresie listopad-marzec czynny 10-17.30,
- wiosną w godzinach 10-18,
- przy opactwie są parkingi, gastronomia oraz sklepy z pamiątkami,
- cena biletów: w sezonie 7,9 euro, poza sezonem 6,50, ulgowy odpowiednio 5,90 i 4,50; ryczałt dla grup szkolnych do 30 osób - 30 euro.