Eksperci chcą szybkiej zmiany ustawy o usługach turystycznych!

Specjaliści z branży turystycznej uważają, że nowelizacja ustawy o usługach turystycznych jest pilnie potrzebna. Obecnie trwa dyskusja na temat zakresu niezbędnych zmian. Ustawa o usługach turystycznych w dzisiejszym brzmieniu obowiązuje od roku 1998.

Debata rozpoczęła się podczas grudniowego Forum Polskiej Turystyki. Jej wynikiem było stwierdzenie, że ustawa powinna zostać jak najszybciej znowelizowana. Za koniecznością szybkiej zmiany ustawy przemawia wiele czynników. Jednym z nich jest fakt, że została ona uchwalona w czasie zupełnie innych niż obecnie uwarunkowań związanych z prowadzeniem działalności turystycznej. Drugim powodem są widoczne w niektórych obszarach, "przeregulowania". Natomiast trzeci czynnik to treść części przepisów, która była psuta w wyniku kolejnych nowelizacji, których łącznie było trzynaście.

Jednym z takich przepisów są postanowienia, które zawarto w art. 10a ustawy. Zostały one dopisane na etapie kolejnej nowelizacji. Art. 10a mówi o rażących naruszeniach warunków wykonywania działalności przez przedsiębiorców turystycznych.

Za rażące naruszenie tych warunków uważa się zawieranie umów z klientami bez posiadania wymaganych zabezpieczeń finansowych, czyli umów gwarancji lub ubezpieczenia oraz posiadanie ich, ale bez przedłożenia marszałkowi województwa dokumentów to potwierdzających. Takim samym rażącym naruszeniem jest również powierzenie przez organizatora turystyki wykonywania obowiązków pilota lub przewodnika osobie, która nie posiada wymaganych uprawnień lub aktualnych badań lekarskich, a także prowadzenie przez organizatora działalności poza ustalonym dla niego zakresem terytorialnym.

Za rażące naruszenie warunków wykonywania działalności uznano również "niedopełnienie obowiązków przedsiębiorcy określonych w rozdziale 3 ustawy". Rozdział ten "Ochrona Klienta" określa warunki, które musi spełnić przedsiębiorca przy oferowaniu i realizowaniu imprez turystycznych. Rażącym naruszeniem może być między innymi: zawarcie w umowach klauzul niedozwolonych, niepodanie informacji o ilości i rodzaju posiłków, nieubezpieczanie klientów od następstw nieszczęśliwych wypadków, brak informacji o planowanym czasie przejazdu, miejscu oraz czasie trwania postojów.

Wśród nich są obowiązki ważne oraz istotne, a także mniej ważne. Jednak przepisy art. 10a ustawy wszystkie z nich uznają za tak istotne w ten sam sposób, a nieprzestrzeganie każdego z nich uważają za rażące naruszenie warunków prowadzenia działalności. Kary za ich naruszenie określają przepisy art. 71 Ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 71 ust.1 pkt 3 "organ prowadzący rejestr działalności regulowanej wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności objętej wpisem, gdy stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej przez przedsiębiorcę". Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu, o czym stanowi ust.2 art.71.

Art. 10a Ustawy o usługach turystycznych, a także art.71 ust.1 pkt 3 i ust.2 ustawy powodują, że za różnej wagi uchybienia przedsiębiorcy stosowana jest ta sama dotkliwa sankcja. Zasada ta jest sprzeczna z fundamentalną konstytucyjną zasadą proporcjonalności kary do stopnia winy. Dodatkowo, wprowadzenie jednej drastycznej sankcji za wszystkie uchybienia organizatorów oraz pośredników turystycznych doprowadziło do tego, że wielu uchybień urzędy marszałkowskie oficjalnie nie odnotowują. W innym wypadku musiałyby zapadać decyzje o zakazie prowadzenia działalności przez wielu polskich przedsiębiorców. A likwidacja wielu biur podróży nie powinna być celem ustawy.

Takie zdanie ekspertów branży przekazano w artykule opublikowanym przez PIT autorstwa Stanisława Piśko. Szkoda tylko, że wiceprezes PIT nie powie, że także biura zrzeszone w PIT wpisują do swoich umów klauzule niedozwolone - być może to jest właśnie dla nich problem. Bowiem nie liczy się tu sam fakt, że te klauzule są niedozwolone, bowiem większość klientów to "łyknie"... w końcu prawo zna u nas mało osób. A taka kara za klauzule jest bardzo nieprzyjemna i dużo się ryzykuje.

Przy stanowieniu jakiegokolwiek prawa należy pamiętać, że podstawą działania prawa jest jego egzekwowanie, a nie kolejne regulacje. Jeśli dziś wiele zapisów pozostaje po prostu martwe, trudno się spodziewać, że jakakolwiek nowelizacja coś da, chyba, że jej skutkiem będzie powołanie OPT (Obywatelskiej Policji Turystycznej).