Czy zawieszenie lotów może być nieprzewidzianą okolicznością, gdy umowę zawarto po jego ogłoszeniu?

Turysta wykupił wycieczkę na Wyspy Zielonego Przylądka, gdzie miał spędzić swoje 60 urodziny. Na tydzień przed odlotem, organizator poinformował go, że wyjazd się nie odbędzie z powodu zawieszenia lotów samolotami Boeing 737 Max.

Touroperator przedstawił 2 propozycje alternatywnych wyjazdów, które zostały odrzucone przez turystę, który zwrócił się do organizatora z reklamacją żądając zapłaty 10.000 zł. tytułem zadośćuczynienia. W piśmie wskazał, że niewykonanie umowy skutkowało bezpowrotną utratą możliwości świętowania 60-ych urodzin w tak nietuzinkowy sposób, zepsuty urlop i stres związany z tą sytuacją. Biuro odmówiło wypłaty zadośćuczynienia, podnosząc, że turysta otrzymał możliwość skorzystania z oferty zastępczej.

Istotne dla sprawy było to, że loty zostały zawieszone 12 marca, a turysta wykupił wycieczkę kilka dni później i zdaniem turysty, który nie był reprezentowany przez prawnika, nie klasyfikowało się to, jako nieprzewidziane i nadzwyczajne zdarzenie. Sprawa była rozpatrywana, jeszcze w oparciu o przepisy ustawy o usługach turystycznych.

Innego zdania był sąd, który uznał iż powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. Organizator turystyki wykazał, że nie mógł zrealizować umowy bowiem decyzją Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 12 marca 2019 r. zatrzymano wszystkie loty pasażerskie samolotami tego typu. Była to okoliczność nieunikniona i nadzwyczajna a ponadto pozwany powiadomił powoda na 7 dni przed rozpoczęciem imprezy o jej anulowaniu. Powód wykazał wprawdzie, że w chwili zawierania umowy, tj. 22 marca 2019 r. decyzja ta już obowiązywała. Pozwany podniósł jednak, że po pierwsze w dacie zawierania umowy nie miał jeszcze wiedzy jakim samolotem będzie przewoźnik dysponował celem wykonania umowy, a po drugie usiłowano zapewnić maszynę zastępczą dla tego połączenia, jednak bezskutecznie, co zostało wykazane wiadomością z dnia 8 kwietnia 2019 r. i odpowiedzią na reklamację. Powyższe okoliczności nakazują przyjąć, że niewykonanie umowy spowodowane było okolicznościami nadzwyczajnymi, wręcz niespotykanymi i niemożliwymi do przewidzenia. Zasady logicznego rozumowania nakazują przyjąć, że gdyby pozwany w dniu 22 marca 2019 r. wiedział, że impreza turystyczna nie będzie mogła się odbyć to do zawarcia umowy by nie doprowadził. Strona pozwana zaproponowała powodowi świadczenia zastępcze w postaci innych wycieczek znajdujących się w jej ofercie, z zastosowaniem cen obowiązujących w czasie rezerwacji wycieczki na Wyspy Zielonego Przylądka lub według cen aktualnych, w zależności od tego które będą dla niego korzystniejsze. - uznał Sąd Rejonowy w Opolu. Pełny tekst uzasadnienia wyroku o sygnaturze I C 1821/19 jest dostępny pod adresem www.orzeczenia.ms.gov.pl. Wyrok nie jest prawomocny.

Dodatkowo sąd uznał, iż turysta w żaden sposób nie udowodnił, poniesionej krzywdy niemajątkowej, za którą domagał się zadośćuczynienia w wysokości 10000 zł. Powód podniósł w pozwie, że urlop spędził w domu, w atmosferze stresu, negatywnych odczuć, z poczuciem zmarnowanego urlopu. Odpowiednio wcześniej uzgodnił termin urlopu, miał świętować 60-te urodziny na wycieczce o czym poinformował rodzinę i przyjaciół, nie miał jednocześnie możliwości znalezienia alternatywnego wyjazdu. Okoliczności powyższe powinny zostać wykazane w postępowaniu dowodowym, choćby poprzez posiadane lub pozyskane na tę okoliczność dokumenty, zeznania świadków (powód wskazał w pozwie, że informował o wyjeździe rodzinę i przyjaciół) lub przesłuchania w charakterze strony powoda.Powód o przeprowadzenie żadnego z w/w dowodów nie wnioskował, pomimo tego, że to na nim jako stronie postępowania spoczywał ciężar wykazania istnienia oraz zakresu doznanej krzywdy - podano w uzasadnieniu wyroku.